Ἐπετειολόγιον
25-11-1916
Ἐπιβάλλεται ἀπό τούς Συμμάχους ἀποκλεισμός τῆς Παλιᾶς Ἑλλάδας.
25-11-1942
Τή νύχτα 25/26 Νοεμβρίου ἀνατινάζεται ἡ μεγάλη γέφυρα τοὺ Γοργοπόταμου.
Ἁγιολόγιον
- Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνα ἡ Μεγαλομάρτυς
- Οἱ Ἅγιοι 150 ρήτορες
- Ἡ Ἁγία Βασίλισσα
- Ὁ Ἅγιος Πορφυρίων (ἢ Πορφύριος) ὁ Στρατηλάτης καὶ οἱ 200 Στρατιῶται του
- Ὁ Ἅγιος Μερκούριος ὁ Μεγαλομάρτυς
- Ὁ Ὅσιος Πέτρος ὁ Ἡσυχαστής
- Οἱ Ἅγιοι 670 Μάρτυρες
- Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου
Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνα ἡ Μεγαλομάρτυς
Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνα ἀποτελεῖ κόσμημα στὸ χορὸ τῶν μαρτύρων τοῦ 4ου αἰῶνα μ.Χ. Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἦταν θυγατέρα εὐγενῶν στὴν καταγωγὴ γονέων (τοῦ Βασιλίσκου Κώνστα). Ἦταν ὡραία στὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ στὴ χριστιανικὴ εὐσέβεια. Εἶχε ἔξοχη εὐφυΐα καὶ σὲ ἡλικία 18 χρονῶν εἶχε σπουδάσει ἄριστα ὅλες τὶς ἑλληνικὲς ἐπιστῆμες, καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ δόγματα τῆς χριστιανικῆς ἀλήθειας. Ὅταν, λοιπόν, ἐπὶ αὐτοκρατόρων Μαξιμιανοῦ καὶ Μαξεντίου οἱ χριστιανοὶ διώκονταν σκληρά, ἡ νεαρὴ Αἰκατερίνα δὲ δίστασε νὰ παρουσιαστεῖ καὶ νὰ ὁμολογήσει Θεὸ τὸ Σωτῆρα Χριστό. Ὁ ἔπαρχος πληροφορήθηκε ὅτι ἡ Αἰκατερίνα ἦταν πολυμαθέστατη καὶ φιλόσοφος, καὶ προσπάθησε νὰ τὴν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ θρησκεία, φέρνοντας σὲ δημόσια συζήτηση μαζί της τοὺς πιὸ σπουδαίους φιλοσόφους τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ἀλλὰ ἡ μόρφωση τῆς Αἰκατερίνης, μὲ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἦταν τόσο μεγάλη, ὥστε τοὺς «ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν». Ὥστε, δηλαδή, νὰ ἀποστομώνει ἐκείνους ποὺ ἀντιλέγουν στὴν ὀρθὴ διδασκαλία. Καὶ μάλιστα, πολλοὺς ἀπ᾿ αὐτοὺς ἔκανε χριστιανούς. Μπροστὰ σ᾿ αὐτὸν τὸν κίνδυνο, ὁ ἔπαρχος ἀφοῦ σκληρὰ τὴν βασάνισε, τελικὰ τὴν ἀποκεφάλισε. Ἀργότερα, στὸ ὄρος Σινᾶ ὁ Ἰουστινιανὸς ἔκτισε μοναστήρι, ποὺ σῴζεται μέχρι σήμερα καὶ τιμᾶται στὴ χάρη της.
Αὐτοὶ πίστεψαν στὸν Χριστὸ διὰ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης καὶ μαρτύρησαν διὰ πυρός.
Αὐτὴ ἦταν σύζυγος τοῦ βασιλιᾶ Μαξεντίου, ποὺ πίστεψε στὸν Χριστὸ διὰ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης καὶ μαρτύρησε διὰ ἀποκεφαλισμοῦ.
Ὁ Ἅγιος Πορφυρίων (ἢ Πορφύριος) ὁ Στρατηλάτης καὶ οἱ 200 Στρατιῶται του
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.
Ὁ Ἅγιος Μερκούριος ὁ Μεγαλομάρτυς
Γενναῖος στρατιωτικός, ὄχι μόνο τοῦ στρατοῦ τοῦ αὐτοκράτορα Δεκίου, ποὺ ὑπηρετοῦσε, ἀλλὰ καὶ τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Μερκούριος καταγόταν ἀπὸ τὴ Σκυθία. Διακρινόμενος σὲ κάποια μάχη, κατὰ τὴν ὁποία σκότωσε τὸν στρατηγὸ τῶν ἀντιπάλων, τιμήθηκε μὲ ἀνώτερο ἀξίωμα. Ἀλλ᾿ ὅταν κλήθηκε νὰ συμμετέχει σὲ εἰδωλολατρικὲς θυσίες, ἀρνήθηκε. Καὶ δὲν δίστασε, ὅταν ῥωτήθηκε, νὰ ὁμολογήσει ὅτι ἦταν χριστιανός. Ὁ βασιλιὰς προσπάθησε στὴν ἀρχή, μὲ γλυκὰ λόγια νὰ τὸν μεταπείσει. Βλέποντας ὅμως, ὅτι ἀποτύγχανε, διέταξε τὸν βασανισμό του. Καὶ ἀφοῦ τὸν γέμισαν μὲ πληγές, καὶ ἐπέφεραν μεγάλα ἐγκαύματα στὶς σάρκες του, τὸν ἀποκεφάλισαν τὸν γενναῖο ἀθλητὴ καὶ στεφανηφόρο ἀγωνιστὴ τοῦ Χριστοῦ (στὴν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας), περίπου τὸ 253 μὲ 259 μ.Χ.
Καταγόταν ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ Εὐξείνου Πόντου καὶ ἀπὸ μικρὸς διακρινόταν γιὰ τὴν θερμὴ εὐσέβειά του καὶ τὴν τέλεια ἀφοσίωσή του στὰ πνευματικὰ ἀγαθά. Πῆγε στὴ Γαλατία καὶ τὴν Παλαιστίνη, ὅπου ἡ πίστη του θερμάνθηκε ἀκόμα περισσότερο καὶ κατέληξε στὴν Ἀντιόχεια, ὅπου ἀσκήτευε στὰ βουνά της, δοξασμένα ἀπὸ τόσους μεγάλους ἀθλητὲς καὶ διδασκάλους τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἡ πνευματική του καρποφορία δὲν ἄργησε νὰ διαδοθεῖ καὶ πλῆθος λαοῦ ἐρχόταν σ᾿ αὐτόν, ἀποκομίζοντας πολύτιμες συμβουλὲς καὶ παρηγοριὰ στὰ δυσκολοθεράπευτα τραύματα τῆς ψυχῆς. Ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ σὲ ἡλικία 95 χρονῶν.
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.