5 Μαΐου

• Ἡ Ἁγία Εἰρήνη ἡ Μεγαλομάρτυς
• Ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος ὁ Θαυματουργός, ἐπίσκοπος Μαδύτου
• Οἱ Ἅγιοι Νεόφυτος, Γάϊος καὶ Γαϊανός
• Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τοῖς Κύρου
• Ὁ Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Μεγαλομάρτυρας καὶ θαυματουργὸς
• Οἱ Ἅγιοι Εἰρηναῖος, Εἰρήνη καὶ Περεγρῖνος
• Ὁ Ὅσιος Μιχαίας

Ἡ Ἁγία Εἰρήνη ἡ Μεγαλομάρτυς

Μεγάλο παράδειγμα πίστης στὸν Ἕνα καὶ ἀληθινὸ Θεὸ ἀποτελεῖ ἡ Εἰρήνη. Γεννήθηκε στὴν πόλη Μαγεδῶν τῆς Περσίας καὶ τὸ πρῶτο της ὄνομα ἦταν Πηνελόπη. Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Λικίνιος καὶ ἦταν ἔπαρχος, ἡ δὲ μητέρα της Λικινία. Ἀπὸ ἕξι χρονῶν ἡ Πηνελόπη ἄρχισε τὴν γραμματική της ἐκπαίδευση, σ᾿ ἕναν ἀπὸ τοὺς πιὸ σοφοὺς διδασκάλους τῆς ἐποχῆς της, τὸν Ἀπελλιανό. Τῆς ἔμαθε πολλὰ ὁ σοφὸς διδάσκαλος. Ἕνα, ὅμως, δὲν τῆς ἔμαθε. Γιὰ τὸ Χριστό. Καὶ αὐτὸ τὸ κατόρθωσε μία ἁπλὴ χριστιανὴ ὑπηρέτρια τοῦ Λικινίου, ποὺ μὲ τὴν θεία χάρη κατέκτησε τὴν καρδιὰ τῆς ἀρχοντοκόρης. Ἡ Πηνελόπη ἔνιωσε μεγάλη χαρὰ ποὺ ἔμαθε τὴν πραγματικὴ ἀλήθεια τῆς ζωῆς καὶ ἐπεδίωξε ἀμέσως νὰ βαπτισθεῖ χριστιανή. Πῆρε τὸ ὄνομα Εἰρήνη καὶ συγχρόνως τὸ σταυρὸ τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Ἀπὸ δῶ καὶ πέρα ἡ Εἰρήνη ἄρχισε μία πνευματικὴ πορεία, ποὺ περνᾷ διὰ μέσου πυρὸς καὶ σιδήρου. Ὁ ἴδιος ὁ πατέρας της τὴν ἔβαλε στὰ πόδια ἀγρίου ἀλόγου, νὰ τὴν σκοτώσει μὲ κλωτσιές. Ἀλλὰ τὸ ἄλογο στράφηκε ἐναντίον του καὶ σκότωσε αὐτόν. Τότε ἐπικράτησε μεγάλη σύγχυση μεταξὺ τῶν ἐκεῖ παρευρισκομένων ἀνθρώπων. Ἀλλὰ ἡ Εἰρήνη τοὺς καθησύχασε μὲ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ: «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι». Δηλαδή, ὅλα εἶναι δυνατὰ σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ πιστεύει. Καὶ πράγματι, μὲ θαυμαστὴ πίστη προσευχήθηκε, καὶ ὁ πατέρας της σηκώθηκε ζωντανός. Τότε, οἰκογενειακῶς ὅλοι βαπτίσθηκαν χριστιανοί. Τῆς Εἰρήνης οἱ δοκιμασίες καὶ τὰ μαρτύρια ἦταν πολλά. Ἀλλὰ πάντα ἔβγαινε ζωντανὴ μέσα ἀπὸ αὐτά, διότι εἶχε μεγάλη καὶ ζωντανὴ πίστη. Περιόδευσε σὲ ἀρκετοὺς τόπους καὶ δίδαξε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ἰδιαίτερα μὲ τὸ παράδειγμα τῆς ζωῆς της.

Ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος ὁ Θαυματουργός, ἐπίσκοπος Μαδύτου

Ἔζησε τὸν 10ο μ.Χ. αἰῶνα καὶ καταγόταν ἀπὸ τοὺς Ἐπιβάτες τῆς Θρᾴκης. Ὁ πατέρας του ἦταν εὔπορος καὶ ὀνομαζόταν Νικήτας. Ὁ Εὐθύμιος ἀπὸ παιδὶ ζοῦσε ζωὴ σύμφωνα μὲ τὰ διδάγματα τοῦ Εὐαγγελίου, προσευχόταν ἐγκάρδια καὶ ἀγαποῦσε τοὺς φτωχοὺς καὶ τοὺς πάσχοντες. Μετὰ ἀπὸ καιρὸ ὁ Εὐθύμιος, ἀφοῦ ἀποσύρθηκε σὲ μοναστήρι, ἀφιερώθηκε στὸ μοναχικὸ βίο καὶ διέπρεψε στοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνες. Κατόπιν ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὸ μοναστήρι του, καὶ ἀπομονώθηκε γιὰ ἀκόμα αὐστηρότερη καὶ σκληρότερη ἀσκητικὴ ζωή. Ὅταν χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Μαδύτου, ποίμανε τὴν Ἐκκλησία μέχρι ποὺ πέθανε, σὰν ἀληθινὸς ποιμένας μὲ πολλὰ ἔργα φιλανθρωπίας. Μετὰ τὸν ὅσιο θάνατό του, δοξάστηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κάνει θαύματα, τὰ ὁποῖα γνωρίζουμε ἀπὸ τὸ ἐγκώμιο πρὸς αὐτὸν τοῦ Γεωργίου Κυπρίου, μετέπειτα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ποὺ ἔγραψε μὲ αἴτηση τοῦ Ἀθηνῶν Μελετίου, ποὺ προήδρευε τότε τῆς Ἐκκλησίας Μαδύτου καὶ Κοίλης.

Οἱ Ἅγιοι Νεόφυτος, Γάϊος καὶ Γαϊανός

Μαρτύρησαν διὰ ξίφους. Ἡ σύναξις αὐτῶν τελεῖται στὸν σεβάσμιο ναὸ τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τοῖς Δαρείου.

Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τοῖς Κύρου

Ὁ Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Μεγαλομάρτυρας καὶ θαυματουργός

Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ γεννήθηκε στὶς 14 Σεπτεμβρίου 1384. Ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα σὲ μικρὴ ἡλικία μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα ἀδέλφια του, τὴν δὲ φροντίδα τους, μετὰ τὸν Θεό, ἀνέλαβε ἡ εὐσεβὴς μητέρα του. Σὲ ἡλικία 14 ἐτῶν εἰσῆλθε στὴν ἀκμάζουσα τότε ἱερὰ Μονὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ ὄρους τῶν Ἀμώμων (Καθαρῶν) τῆς Ἀττικῆς. Ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ἀκολούθησε μὲ ἔνθεο ζῆλο τὸν Χριστό, καὶ διέπρεψε μὲ τὴν λαμπρότητα τῆς ζωῆς του καὶ τοὺς πόνους τῆς ἀθλήσεώς του στὸ ὄρος τῶν Ἀμώμων Ἀττικῆς (Περιοχὴ Νέας Μάκρης). Ἀξιώθηκε ἀκόμα νὰ λάβει τὸ μέγα Μυστήριο τῆς ἱερωσύνης καὶ τὸ χάρισμα νὰ ὑπηρετεῖ τὸ ἅγιο θυσιαστήριο, σὰν ἄγγελος Θεοῦ, μὲ φόβο Θεοῦ καὶ πολλὴ κατάνυξη. Στὶς 14 Σεπτεμβρίου, γιορτὴ τῆς ὕψωσης τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ 1425, ἐπιστρέφοντας ἀπὸ ἕνα ἀσκητήριό του στὴ Μονή, τὴν εἶδε τελείως κατεστραμμένη καὶ χωρὶς Πατέρες, (εἶχαν σφαγιασθεῖ ἀπὸ βαρβάρους Τούρκους), συνελήφθη καὶ ἄρχισαν τὰ μαρτύριά του, ποὺ τελείωσαν στὶς 5 Μαΐου 1426, ἡμέρα Τρίτη καὶ ὥρα 9.00 τὸ πρωί. Τὸν κρέμασαν ἀνάποδα σ᾿ ἕνα δένδρο, ποὺ σῴζεται ἀκόμα, τὸν κάρφωσαν στὰ πόδια καὶ τὸ κεφάλι, καὶ τέλος τὸ καταπληγωμένο καὶ μαρτυρικὸ σῶμα του τὸ διαπέρασαν μὲ ἀναμμένο ξύλο καὶ ἔτσι παρέδωσε τὴν ἁγία του ψυχὴ στὸν στεφανοδότη Χριστό. Ἡ εὕρεση τῶν μαρτυρικῶν του λειψάνων, ἔγινε στὶς 3 Ἰανουαρίου 1950. Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ γιορτάζεται δυὸ φορὲς τὸ χρόνο, στὶς 3 Ἰανουαρίου ἡ εὕρεση τῶν τιμίων λειψάνων του, καὶ στὶς 5 Μαΐου τὸ μαρτυρικό του τέλος.

Οἱ Ἅγιοι Εἰρηναῖος, Εἰρήνη καὶ Περεγρῖνος

Μαρτύρησαν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ, ἀρνούμενοι νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, διὰ πυρός στὴ Θεσσαλονίκη.

Ὁ Ὅσιος Μιχαίας

Μαθητὴς Ἁγ. Σεργίου, Ῥῶσος (†1385).