Ἐπετειολόγιον
25-5-1954
Δήλωση Παρισίων, μεταξύ Ἑλλάδας καί Βουλγαρίας.
Ἁγιολόγιον
- Ἡ τρίτη Εὕρεσις Κεφαλῆς Τιμίου Προδρόμου
- Ὁ Ἅγιος Κελεστίνος
- Ὁ Ὅσιος Ὀλβιανός
- Τῇ 25ῃ ἢ τὴν πρώτη μετ᾿ αὐτὴν ἐρχόμενη Κυριακὴ (25-31 Μαΐου): Ἀνάμνησις τῆς ἐν Σύρῳ εὑρέσεως τῆς θαυματουργοῦ ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου (1936)
- Τῇ τελευταίᾳ Κυριακῇ τοῦ μηνὸς Μαΐου (25-31) ἐν ἁπάσῃ τῇ περιοχῇ τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας, μνήμη τῶν Εὐρυτάνων Νεομαρτύρων
- Τῇ τελευταίᾳ Κυριακῇ τοῦ Μαΐου (25-31), πάνδημος ἐπιτελεῖται ἑορτὴ ἐν Κορίνθῳ τῶν συνεργῶν τοῦ ἀποστόλου Παύλου
Ἡ τρίτη Εὕρεσις Κεφαλῆς Τιμίου Προδρόμου
«Ὡς θεῖον θησαύρισμα ἐγκεκρυμμένον τὴν γῆ». Πράγματι, ἡ τίμια κεφαλὴ τοῦ Βαπτιστῆ Ἰωάννη, ἐνῷ ἦταν πολλὰ χρόνια κρυμμένη, τώρα φάνηκε μέσα στὴ γῆ, ὅπως διακρίνεται ὁ χρυσὸς ἀπὸ τὰ ἄλλα κοινὰ μέταλλα. Ὅμως, δὲν ἦταν κλεισμένη μέσα σὲ εἰδικὴ στάμνα ὅπως πρῶτα, ἀλλὰ βρισκόταν μέσα σὲ ἀργυρὸ ἀγγεῖο καὶ σὲ τόπο ἱερό. Ἡ εὕρεση αὐτὴ ἔγινε ἀπὸ κάποιο ἱερέα στὰ Κόμανα τῆς Καππαδοκίας. Ἀπὸ ἐκεῖ μετακόμισαν τὸ ἱερὸ λείψανο στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἡ ὑποδοχὴ ἔγινε μὲ μεγάλη ἐπισημότητα. Ὁ τότε πιστότατος βασιλιὰς καὶ ὁ Πατριάρχης μὲ ὅλο τὸν ὀρθόδοξο λαό, ὑποδέχθηκαν μὲ πολλὴ χαρὰ τὴν τιμία κεφαλὴ τοῦ Προδρόμου. Ἔπειτα, μὲ εὐλάβεια τὴν προσκύνησαν καὶ τὴν τοποθέτησαν σὲ τόπο ἱερό. Ἔτσι, ἐπαληθεύεται ὁ λόγος τοῦ ψαλμῳδοῦ Δαυίδ: «Φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται». Ὁ Κύριος, δηλαδή, φυλάσσει ὅλα τὰ ὀστᾶ τῶν δικαίων, καὶ οὔτε ἕνα ἀπὸ αὐτὰ δὲ θὰ συντριβεῖ.
Ἀνῆκε καὶ αὐτὸς στὴν ἡρωικὴ ἐκείνη φάλαγγα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ βάδισε μὲ τὸ σταυρὸ στὸν ὦμο καὶ σφράγισε τὴν ἀφοσίωσή του, μὲ τὴν θυσία τῆς ζωῆς του. Διακαὴς πόθος τοῦ Κελεστίνου ἦταν ἡ γρηγορότερη ἐπικράτηση τῆς ἀληθινῆς θρησκείας. Κήρυττε μὲ θάῤῥος τὰ διδάγματα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ καλοῦσε τοὺς ἀπίστους νὰ δεχτοῦν ἀπὸ αὐτὰ τὸ φῶς, καὶ νὰ σώσουν ἔτσι τὶς ψυχές τους. Καταγγέλθηκε σὰν ὑβριστὴς καὶ ἀνατροπέας τῆς εἰδωλολατρίας. Καὶ ἐπειδὴ δὲν μπόρεσαν νὰ τοῦ ἀλλάξουν φρόνημα, τὸν σκότωσαν, ἀφοῦ τὸν μαστίγωσαν ἄγρια καὶ διαπέρασαν τὶς πτέρνες του μὲ πυρακτωμένο σίδερο.
Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Τῇ 25ῃ ἢ τὴν πρώτη μετ᾿ αὐτὴν ἐρχομένη Κυριακὴ (25-31 Μαΐου): Ἀνάμνησις τῆς ἐν Σύρῳ εὑρέσεως τῆς θαυματουργοῦ ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου (1936)
Τῇ τελευταίᾳ Κυριακῇ τοῦ μηνὸς Μαΐου (25-31) ἐν ἁπάσῃ τῇ περιοχῇ τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπακτίας καὶ Εὐρυτανίας, μνήμη τῶν Εὐρυτάνων Νεομαρτύρων